Uwaga |
---|
sześcioletni
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
sześcioletni (język polski)
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sześcioletni sześcioletnia sześcioletnie sześcioletni sześcioletnie dopełniacz sześcioletniego sześcioletniej sześcioletniego sześcioletnich celownik sześcioletniemu sześcioletniej sześcioletniemu sześcioletnim biernik sześcioletniego sześcioletni sześcioletnią sześcioletnie sześcioletnich sześcioletnie narzędnik sześcioletnim sześcioletnią sześcioletnim sześcioletnimi miejscownik sześcioletnim sześcioletniej sześcioletnim sześcioletnich wołacz sześcioletni sześcioletnia sześcioletnie sześcioletni sześcioletnie nie stopniuje się
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sześciolecie n, sześciolatek m, sześciolatka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) шасцігадовы; (1.2) шасцігадовы
- czeski: (1.1) šestiletý; (1.2) šestiletý
- duński: (1.1) seksårig; (1.2) seksårig
- esperanto: (1.1) sesjara; (1.2) sesjara
- niemiecki: (1.1) sechsjährig; (1.2) sechsjährig
- rosyjski: (1.1) шестилетний; (1.2) шестилетний
- słowacki: (1.1) šesťročný; (1.2) šesťročný
- szwedzki: (1.1) sexårig; (1.2) sexårig
- źródła:
- ↑ Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.