Uwaga |
---|
szczegół
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
szczegół (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szczegół szczegóły dopełniacz szczegółu szczegółów celownik szczegółowi szczegółom biernik szczegół szczegóły narzędnik szczegółem szczegółami miejscownik szczególe szczegółach wołacz szczególe szczegóły
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) ogół
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szczegółowość ż
- czas. wyszczególniać ndk., wyszczególnić dk., uszczegółowić, uszczegóławiać
- przym. szczególny, szczegółowy, poszczególny
- przysł. szczególnie, szczegółowo
- związki frazeologiczne:
- diabeł tkwi w szczegółach
- etymologia:
- być może wtórnie utworzone od wcześniej poświadczonego pol. szczególność, które jest z kolei rzecz. odprzym. od pol. szczególny; przymiotnik ten pochodzi od prasł. *(s)cěglъ → sam jeden, jedyny, jednostkowy, por. chorw. cȉglī → jedyny[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) detail
- arabski: (1.1) تفصيل
- bułgarski: (1.1) подробност ż, детайл m
- esperanto: (1.1) detalo, detalaĵo
- francuski: (1.1) détail m
- friulski: (1.1) detai
- hiszpański: (1.1) detalle m, pieza ż
- niemiecki: (1.1) Detail n, Einzelheit ż
- nowogrecki: (1.1) λεπτομέρεια ż
- portugalski: (1.1) detalhe
- rosyjski: (1.1) деталь ż, подробность ż
- szwedzki: (1.1) detalj w
- ukraiński: (1.1) деталь ż, річ ż, особливість ż, подробиця ż
- wenecki: (1.1) detagio
- węgierski: (1.1) adat
- włoski: (1.1) dettaglio m
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006, ISBN 83-08-03648-1.