szczęściara

szczęściara (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃʧ̑ɛ̃w̃ɕˈʨ̑ara], AS: [ščẽũ̯śćara], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kobieta, której się szczęści, której się w czymś powiodło, mająca w życiu szczęście

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szczęściara	szczęściary
dopełniacz	szczęściary	szczęściar
celownik	szczęściarze	szczęściarom
biernik	szczęściarę	szczęściary
narzędnik	szczęściarą	szczęściarami
miejscownik	szczęściarze	szczęściarach
wołacz	szczęściaro	szczęściary

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczęście n, szczęściarz m, uszczęśliwienie n

czas. szczęścić, szczęścić się, uszczęśliwiać ndk., uszczęśliwić dk.

przym. szczęśliwy

przysł. szczęśliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) удачница ż, счастливица ż

źródła: