sumiątko

sumiątko (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. młody, niedorosły sum

(1.2) pot. iron. zdrobn. od sumienie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sumiątko	sumiątka
dopełniacz	sumiątka	sumiątek
celownik	sumiątku	sumiątkom
biernik	sumiątko	sumiątka
narzędnik	sumiątkiem	sumiątkami
miejscownik	sumiątku	sumiątkach
wołacz	sumiątko	sumiątka

przykłady:

(1.1) Według moich obserwacji na rzece Siti, jednym z dopływów rzeki Mołogi sumiątka trzymają się tutaj przez pierwszy okres na bystrzynach, za kamieniami, w towarzystwie ślizów, piskorzy i głowaczy, którymi po miesiącu lub dwóch zaczynają się żywić.

(1.2) Zastanawiam się, gdzie podziewa się tak wrażliwe sumiątko farmaceutów, kiedy bez oporów polecają biednym na oko emerytom cudowne preparaty na serce.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. sum m, sumik m

przym. sumiasty

(1.2)

rzecz. sumienie n, sumienność ż

przym. sumienny

przysł. sumiennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. sum + -i- + -ątko

(1.2) pol. sumienie

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: