stróż

stróż (język polski)

wymowa:

​, IPA: [struʃ], AS: [struš], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba pilnująca np. budynku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stróż	stróżowie
dopełniacz	stróża	stróży / stróżów
celownik	stróżowi	stróżom
biernik	stróża	stróży / stróżów
narzędnik	stróżem	stróżami
miejscownik	stróżu	stróżach
wołacz	stróżu	stróżowie
depr. M. i W. lm: (te) stróże

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) anioł stróż

synonimy:

(1.1) pot. cieć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stróża ż, stróżowa ż, stróżówka ż, stróżostwo n, stróżowanie n

forma żeńska stróżka ż

przym. stróżowski

związki frazeologiczne:

stróż bezpieczeństwa • wystroić się jak stróż w Boże Ciało

etymologia:

prasł. *storžь

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) watchman
• arabski: (1.1) حارس
• duński: (1.1) vagt w
• esperanto: (1.1) gardisto, domgardisto, (nocny) noktgardisto
• hiszpański: (1.1) guarda m, conserje m, portero m
• jidysz: (1.1) סטראָזש m (stroż), סטרוזש m (struż), היטער m (hiter)
• niemiecki: (1.1) Wächter m
• nowogrecki: (1.1) φύλακας m
• rosyjski: (1.1) сторож m, вахтёр m
• szwedzki: (1.1) portvakt
• ukraiński: (1.1) сторож m

źródła: