Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

sraczka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

sraczka (język polski)

wymowa:
IPA[ˈsraʧ̑ka], AS[sračka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. wulg. biegunka, rozwolnienie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) On ma chyba sraczkę, bo od godziny siedzi w kiblu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć sraczkę • mieć atak sraczki
synonimy:
(1.1) rozwolnienie, biegunka
antonimy:
(1.1) zatwardzenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sracz mrz
zgrub. sraka ż
czas. srać
przym. sraczkowaty, sraki
przysł. srak
związki frazeologiczne:
biegać jak ze sraczkąjak nie urok, to sraczka
etymologia:
(1.1) srać + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 290.

sraczka (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. sraczka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drzistówka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. srela m/ż, srôcz m
czas. srac ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: