siedzący

siedzący (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który wymaga siedzenia

(1.2) służący do siedzenia

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) ims. od siedzieć

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	siedzący		siedząca	siedzące	siedzący	siedzące
dopełniacz	siedzącego		siedzącej	siedzącego	siedzących
celownik	siedzącemu		siedzącej	siedzącemu	siedzącym
biernik	siedzącego	siedzący	siedzącą	siedzące	siedzących	siedzące
narzędnik	siedzącym		siedzącą	siedzącym	siedzącymi
miejscownik	siedzącym		siedzącej	siedzącym	siedzących
wołacz	siedzący		siedząca	siedzące	siedzący	siedzące

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) praca siedząca

(1.2) miejsce siedzące

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siedzenie n, siedzisko n, siadanie n, siad mrz, siądnięcie n

czas. siedzieć, siąść, siadać

przysł. siedząco

wykrz. siad

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sedentary; (1.2) seat; (2.1) sitting
• francuski: (1.1) sédentaire; (1.2) assis; (2.1) assis
• kaszubski: (1.1) sedzący; (1.2) sedzący; (2.1) sedzący
• niemiecki: (1.1) sitzend; (1.2) Sitz-

źródła: