| Uwaga |
|---|
serafin
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
serafin (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) teol. bibl. anioł należący do najwyższego chóru w hierarchii anielskiej; zob. też serafin (anioł) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik serafin serafini dopełniacz serafina serafinów celownik serafinowi serafinom biernik serafina serafinów narzędnik serafinem serafinami miejscownik serafinie serafinach wołacz serafinie serafini
- przykłady:
- (1.1) Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza.[1]
- (1.1) Każdy z serafinów ma po sześć skrzydeł.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) seraf
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) duch
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. seraf m, Serafin m, Serafinów m, Serafina ż, serafitka ż
- przym. seraficki, seraficzny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. seraphim < gr. σεραφίμ < hebr. שׂרף (saraf) → seraf < hebr. להישרף (lehisaref) → płonąć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) seraph
- czeski: (1.1) seraf m, serafín m
- esperanto: (1.1) serafo
- francuski: (1.1) séraphin m
- hebrajski: (1.1) שׂרף m
- hiszpański: (1.1) serafín m
- holenderski: (1.1) seraf m, serafijn m
- japoński: (1.1) 熾天使
- kataloński: (1.1) serafí m
- łaciński: (1.1) seraph m, seraphus m
- niemiecki: (1.1) Seraph m, Seraphin m, Seraf m
- nowogrecki: (1.1) σεραφίμ m
- ormiański: (1.1) սերովբե
- portugalski: (1.1) serafim m
- rosyjski: (1.1) серафим m
- rumuński: (1.1) serafim m
- słowacki: (1.1) serafín m
- ukraiński: (1.1) серафім m
- węgierski: (1.1) szeráf
- włoski: (1.1) serafino m
- źródła: