sadło

sadło (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsadwɔ], AS: [sadu̯o]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zwierzęca tkanka tłuszczowa

(1.2) przen. pot. tkanka tłuszczowa człowieka

(1.3) daw. słonina

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sadło	sadła
dopełniacz	sadła	sadeł
celownik	sadłu	sadłom
biernik	sadło	sadła
narzędnik	sadłem	sadłami
miejscownik	sadle	sadłach
wołacz	sadle	sadła

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. sadełko n

przym. sadłowaty

związki frazeologiczne:

obrosnąć w sadło / obrastać w sadło • nie dla psa kiełbasa, nie dla kota sadło • nie przybędzie sadła z cudzej sławy jadła • wie kot czyje sadło zjadł • zalać sadła za skórę / zalać gorącego sadła za skórę

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: słonina

• białoruski: (1.1) сала n
• kaszubski: (1.1) sadło n
• łaciński: (1.1) arvina ż; (1.3) arvina ż
• ukraiński: (1.1) сало n
• wilamowski: (1.1) śmar n, šmār n, śmaor n

źródła:

sadło (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sadło

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tłëst

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: