sąsiadka

sąsiadka (język polski)

wymowa:

IPA: [sɔ̃w̃ˈɕatka], AS: [sõũ̯śatka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) osoba płci żeńskiej, której dom / mieszkanie jest blisko czyjegoś domu / mieszkania

(1.2) ogólnie: ktoś płci żeńskiej, kto ma działkę itp. obok innej albo siedzi obok kogoś w teatrze, szkole itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sąsiadka	sąsiadki
dopełniacz	sąsiadki	sąsiadek
celownik	sąsiadce	sąsiadkom
biernik	sąsiadkę	sąsiadki
narzędnik	sąsiadką	sąsiadkami
miejscownik	sąsiadce	sąsiadkach
wołacz	sąsiadko	sąsiadki

przykłady:

(1.1) Ewa pożyczyła od sąsiadki szklankę mąki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sąsiedztwo n

zdrobn. sąsiadeczka ż

forma męska sąsiad

czas. sąsiadować ndk.

przym. sąsiedzki, sąsiedni

związki frazeologiczne:

nie da ci ojciec, nie da ci matka tego, co może dać ci sąsiadka • gdzie ma siedzieć sąsiadka, niech lepiej brona stoi

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: sąsiad

• czeski: (1.1) sousedka ż
• duński: (1.1) naboerske w
• hiszpański: (1.1) vecina ż
• holenderski: (1.1) buurvrouw ż
• kataloński: (1.1) veïna ż
• litewski: (1.1) kaimynė ż
• łotewski: (1.1) kaimiņiene ż
• niemiecki: (1.1) Nachbarin ż
• nowogrecki: (1.1) γειτόνισσα ż
• rosyjski: (1.1) соседка ż
• słowacki: (1.1) suseda ż
• ukraiński: (1.1) сусідка ż
• węgierski: (1.1) szomszédnő, szomszédasszony
• wilamowski: (1.1) nökweryn ż, nokweryn ż
• włoski: (1.1) vicina ż

źródła: