rubin

rubin (język polski)

rubin (1.1)

rubin (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈrubʲĩn], AS: [rubʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geol. miner. tlenek glinu, czerwona odmiana korundu; zob. też rubin w Wikipedii

(1.2) jubil. kamień szlachetny oszlifowany z rubinu (1.1)

(1.3) kolor taki jak rubin (1.1)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rubin	rubiny
dopełniacz	rubinu	rubinów
celownik	rubinowi	rubinom
biernik	rubin	rubiny
narzędnik	rubinem	rubinami
miejscownik	rubinie	rubinach
wołacz	rubinie	rubiny

przykłady:

(1.1) Rubiny są jednymi z najcenniejszych kamieni szlachetnych wykorzystywanych w jubilerstwie.

składnia:

kolokacje:

(1.2) naszyjnik / pierścionek / wisiorek / zawieszka z rubinem • naszyjnik z rubinów • biżuteria / kolia z rubinami

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) korund

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rubinówka ż, Rubinkowo n

zdrobn. rubinek

przym. rubinowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) niem. Rubin < łac. ruber

uwagi:

Forma „(tego) rubina” jest błędna zarówno w dopełniaczu jak i bierniku liczby pojedynczej. W dopełniaczu poprawna jest tylko forma „(tego) rubinu”, a w bierniku – „(ten) rubin”.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ruby
• arabski: (1.1) ياقوت
• baskijski: (1.1) errubi; (1.2) errubi
• białoruski: (1.1) рубін m; (1.2) рубін m; (1.3) рубінавы
• bułgarski: (1.1) рубин m
• esperanto: (1.1) rubeno
• hebrajski: (1.1) רובין m (rubin), אודם m ('odem)
• hiszpański: (1.1) rubí m
• interlingua: (1.1) carbunculo
• kataloński: (1.1) robí m; (1.2) robí m
• niemiecki: (1.1) Rubin m; (1.2) Rubin m
• nowogrecki: (1.1) ρουμπίνι n
• rosyjski: (1.1) рубин m
• sanskryt: (1.1) कुरुविन्द m n
• szwedzki: (1.1) rubin w
• ukraiński: (1.1) рубін; (1.2) рубін; (1.3) рубіновий
• węgierski: (1.1) rubin; (1.2) rubin
• włoski: (1.1) rubino m

źródła:

rubin (język dolnołużycki)

rubin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rubin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Dolnołużycki - Kamienie szlachetne

źródła:

rubin (język szwedzki)

rubin (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) miner. rubin

odmiana:

(1.1) en rubin, rubinen, rubiner, rubinerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

rubin (język węgierski)

rubin (1.1)

rubin (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) miner. rubin

(1.2) jubil. rubin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: