Uwaga |
---|
rokitnik
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
rokitnik (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) bot. Hippophaë rhamnoides, gatunek krzewu posiadającego podłużne, srebrzyste liście i niewielkie, pomarańczowe owoce bogate w witaminę C; zob. też rokitnik zwyczajny w Wikipedii
- (1.2) spoż. kulin. owoc rokitnika (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rokitnik rokitniki dopełniacz rokitnika rokitników celownik rokitnikowi rokitnikom biernik rokitnik / pot. rokitnika rokitniki narzędnik rokitnikiem rokitnikami miejscownik rokitniku rokitnikach wołacz rokitniku rokitniki
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rozmarynowiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. rokitnikowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sea buckthorn, sea-buckthorn
- inguski: (1.1) наркаш
- kazachski: (1.1) шырғанақ
- litewski: (1.1) šaltalankis m
- łaciński: (1.1) hippophae
- niemiecki: (1.1) Sanddorn m
- rosyjski: (1.1) облепи́ха ż; (1.2) облепи́ха ż
- udmurcki: (1.1) вӧёпу
- ukraiński: (1.1) обліпиха ż
- źródła: