racjonalista

racjonalista (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌraʦ̑ʲjɔ̃naˈlʲista], AS: [racʹi ̯õnalʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek, który w swoim postępowaniu kieruje się rozumem, nie emocjami

(1.2) filoz. zwolennik racjonalizmu w filozofii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	racjonalista	racjonaliści
dopełniacz	racjonalisty	racjonalistów
celownik	racjonaliście	racjonalistom
biernik	racjonalistę	racjonalistów
narzędnik	racjonalistą	racjonalistami
miejscownik	racjonaliście	racjonalistach
wołacz	racjonalisto	racjonaliści

przykłady:

(1.1) Racjonaliści przyjmują tylko te spośród elementów wiedzy i wierzeń, które dają się uzasadnić na podstawie czysto logicznego myślenia oraz empirycznego poznania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. racjonalizm m, racjonalność ż, racjonalizacja ż, racjonalizowanie n

forma żeńska racjonalistka ż

czas. racjonalizować ndk.

przym. racjonalny, racjonalistyczny

przysł. racjonalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rationalist; (1.2) rationalist
• arabski: (1.1) عقلاني m; (1.2) عقلاني m
• azerski: (1.1) rasionalist; (1.2) rasionalist
• białoruski: (1.1) рацыяналіст m; (1.2) рацыяналіст m
• czeski: (1.1) racionalista m; (1.2) racionalista m
• francuski: (1.1) rationaliste m; (1.2) rationaliste m
• interlingua: (1.1) rationalista; (1.2) rationalista
• irlandzki: (1.1) réasúnaí m
• rosyjski: (1.1) рационалист m; (1.2) рационалист m
• szwedzki: (1.1) rationalist w; (1.2) rationalist w
• ukraiński: (1.1) раціоналіст m; (1.2) раціоналіст m

źródła: