rówieśniczka

rówieśniczka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌruvʲjɛ̇ɕˈɲiʧ̑ka], AS: [ruvʹi ̯ėśńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta lub dziewczyna w tym samym wieku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rówieśniczka	rówieśniczki
dopełniacz	rówieśniczki	rówieśniczek
celownik	rówieśniczce	rówieśniczkom
biernik	rówieśniczkę	rówieśniczki
narzędnik	rówieśniczką	rówieśniczkami
miejscownik	rówieśniczce	rówieśniczkach
wołacz	rówieśniczko	rówieśniczki

przykłady:

(1.1) W życiu bym nie pomyślała, że Ania jest naszą rówieśniczką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) równolatka, rówieśnica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rówieśnica ż, rówieśnictwo n

forma męska rówieśnik m

przym. rówieśniczy, rówieśny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: rówieśnik

• białoruski: (1.1) равесніца ż
• rosyjski: (1.1) ровесница ż
• ukraiński: (1.1) ровесниця ż

źródła: