puryfikaterz

puryfikaterz (język polski)

puryfikaterz (1.1)

wymowa:

​ IPA: [ˌpurɨfʲiˈkatɛʃ], AS: [puryfʹikateš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kośc. płócienna ściereczka używana w liturgii katolickiej do rytualnego oczyszczania (puryfikacji) naczyń mszalnych; zob. też puryfikaterz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	puryfikaterz	puryfikaterze
dopełniacz	puryfikaterza	puryfikaterzy
celownik	puryfikaterzowi	puryfikaterzom
biernik	puryfikaterz	puryfikaterze
narzędnik	puryfikaterzem	puryfikaterzami
miejscownik	puryfikaterzu	puryfikaterzach
wołacz	puryfikaterzu	puryfikaterze

przykłady:

(1.1) Puryfikaterz używany przez Jana Pawła II podczas mszy świętych w Watykanie trafił do kościoła św. Jerzego w Goleniowie.

(1.1) Ministrant położył puryfikaterz na ołtarzu obok kielicha i pateny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ścierka, bielizna kielichowa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. puryfikacja ż, puryfikowanie n, wypuryfikowanie n, purysta m, purystka ż, puryzm m, purystyczność ż, puryfikator m, puryfikacja ż, puryna ż, purytanin m, purytanka ż, purytańskość ż

czas. puryfikować ndk., wypuryfikować dk.

przym. purystyczny, purytański

przysł. purystycznie, purytańsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. purificare

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) purificator
• czeski: (1.1) purifikatorium n
• francuski: (1.1) purificatoire
• koreański: (1.1) 성작 수건
• niemiecki: (1.1) Purifikatorium n
• portugalski: (1.1) sanguíneo, purificatório, sanguinho
• włoski: (1.1) purificatoio m, purificatorio m

źródła: