pudełko

pudełko (język polski)

pudełko (1.2)

pudełko (1.2)

wymowa:

IPA: [puˈdɛwkɔ], AS: [pudeu̯ko] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zdrobn. od: pudło

(1.2) mały pojemnik, najczęściej wykonany z tektury

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pudełko	pudełka
dopełniacz	pudełka	pudełek
celownik	pudełku	pudełkom
biernik	pudełko	pudełka
narzędnik	pudełkiem	pudełkami
miejscownik	pudełku	pudełkach
wołacz	pudełko	pudełka

przykłady:

(1.2) W pudełku schowana była biżuteria mojej mamy.

składnia:

kolokacje:

(1.2) pudełko zapałek

synonimy:

(1.1) pudełeczko

(1.2) paczka, puzderko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pudłowanie n, pudełkowanie n, zapudłowanie n

zdrobn. pudełeczko n

zgrub. pudło n

czas. pudłować ndk., zapudłować dk., pudełkować ndk.

przym. pudełkowy, pudełkowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pudło

• angielski: (1.2) box, pack, packet
• arabski: (1.2) صندوق ,علبة
• czeski: (1.2) krabička ż
• duński: (1.2) æske w, lille kasse w
• jidysz: (1.2) פּודעלע n (pudele)
• kataloński: (1.2) caixa ż
• kazachski: (1.1) қорапша; (1.2) қобди
• nowogrecki: (1.2) κουτί n, κουτάκι n
• rosyjski: (1.1) коробочка ż; (1.2) шкатулка ż
• szwedzki: (1.2) ask w, dosa w
• tuvalu: (1.1) pokisi, pokesi

źródła: