przysięga

przysięga (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɨˈɕɛ̃ŋɡa], AS: [pšyśẽŋga], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uroczyste przyrzeczenie, wypowiadane najczęściej w słowach ustalonych zwyczajowo lub prawnie; bezwzględne zapewnienie wykonania czegoś, stwierdzenie, potwierdzenie prawdziwości tego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przysięga	przysięgi
dopełniacz	przysięgi	przysiąg
celownik	przysiędze	przysięgom
biernik	przysięgę	przysięgi
narzędnik	przysięgą	przysięgami
miejscownik	przysiędze	przysięgach
wołacz	przysięgo	przysięgi

przykłady:

(1.1) Jednym z elementów ceremonii ślubnej jest złożenie uroczystej przysięgi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) składać / złożyć przysięgę • przysięga małżeńska • przysięga przed Bogiem

synonimy:

(1.1) obietnica, przyrzeczenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. przysięgać

rzecz. przysięganie n, zaprzysiężenie n, przysięgły mos

przym. przysięgły

związki frazeologiczne:

przysięga Hipokratesa

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oath
• arabski: (1.1) قسم, يمين
• baskijski: (1.1) zin
• białoruski: (1.1) прысяга ż
• duński: (1.1) ed w
• esperanto: (1.1) ĵuro
• fiński: (1.1) vala
• francuski: (1.1) serment m
• hindi: (1.1) कसम
• hiszpański: (1.1) juramento m
• islandzki: (1.1) eiður m
• kazachski: (1.1) ант
• litewski: (1.1) priesaika ż
• niemiecki: (1.1) Schwur m, Eid m
• nowogrecki: (1.1) όρκος m
• rosyjski: (1.1) присяга ż, клятва ż
• staroegipski: (1.1) (ʿnḫ)
• szwedzki: (1.1) ed w
• ukraiński: (1.1) присяга ż, клятва ż
• wilamowski: (1.1) śwur m, śwür m
• włoski: (1.1) giuramento m

źródła: