przepiękny

przepiękny (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈpʲjɛ̃ŋknɨ], AS: [pšepʹi ̯ẽŋkny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niezwykle, wyjątkowo piękny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	przepiękny		przepiękna	przepiękne	przepiękni	przepiękne
dopełniacz	przepięknego		przepięknej	przepięknego	przepięknych
celownik	przepięknemu		przepięknej	przepięknemu	przepięknym
biernik	przepięknego	przepiękny	przepiękną	przepiękne	przepięknych	przepiękne
narzędnik	przepięknym		przepiękną	przepięknym	przepięknymi
miejscownik	przepięknym		przepięknej	przepięknym	przepięknych
wołacz	przepiękny		przepiękna	przepiękne	przepiękni	przepiękne

przykłady:

(1.1) Zofia jest przepiękną dziewczyną o słodkim uśmiechu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prześliczny, piękny

antonimy:

(1.1) paskudny, brzydki

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. piękny

przysł. pięknie, przepięknie

rzecz. piękno n, piękność ż

czas. upiększać, upiększyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. prze- + piękny

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) belega, superba
• niemiecki: (1.1) wunderschön
• rosyjski: (1.1) прекрасный
• sanskryt: (1.1) अतिरूप
• szwedzki: (1.1) underskön, jätteskön
• ukraiński: (1.1) прекрасний
• włoski: (1.1) bellissimo

źródła: