Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

prowodyr

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

prowodyr (język polski)

wymowa:
IPA[prɔˈvɔdɨr], AS[provodyr] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. osoba wzniecająca zamieszki, bunty czy rozruchy, a następnie przewodząca im
(1.2) daw. wodzirej[1]
odmiana:
(1.1-1.2)
przykłady:
(1.1) Prowodyr pierwszy rzucił w szybę kamieniem i wskazał tłumowi uciekających.
składnia:
(1.1) prowodyr + D.
kolokacje:
(1.1) prowodyr buntu / linczu / rozruchów / spisku / zamieszek / zajść
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) awanturnik, przywódca[2]
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prowodyrka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. проводир[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło prowodyr w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło prowodyr w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.