prezbiterat

prezbiterat (język polski)

pełniąc urząd prezbiteratu (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kośc. sakrament święceń w chrześcijaństwie; zob. też Sakrament święceń w Wikipedii

(1.2) kośc. wykonywanie urzędu kapłańskiego wynikającego z sakramentu święceń (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prezbiterat	prezbiteraty
dopełniacz	prezbiteratu	prezbiteratów
celownik	prezbiteratowi	prezbiteratom
biernik	prezbiterat	prezbiteraty
narzędnik	prezbiteratem	prezbiteratami
miejscownik	prezbiteracie	prezbiteratach
wołacz	prezbiteracie	prezbiteraty

przykłady:

(1.1) Biskup udzielił święceń prezbiteratu.

(1.2) W pierwszym roku swojego prezbiteratu uczył dzieci religii.

(1.1-2) Możesz poczytać o prezbiteracie w „Katechizmie Kościoła Katolickiego”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) święcenia / sakrament / urząd prezbiteratu

synonimy:

(1.1-2) kapłaństwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) sakrament

(1.2) urząd

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prezbiter m, prezbiterium n, neoprezbiter m, prezbiterianin m, prezbiterianka ż, prezbiterianizm m

przym. prezbiterialny, prezbiteriański

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. prezbiter + -at

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) presbyterate; (1.2) presbyterate
• włoski: (1.1) presbiterato m; (1.2) presbiterato m

źródła: