prenumerata

prenumerata (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɛ̃nũmɛˈrata], AS: [prẽnũmerata], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przedpłata za czasopismo na określony czas, gwarantująca, że dana osoba będzie otrzymywać przez ten czas określoną liczbę numerów tego czasopisma; ten czas

(1.2) egzemplarz czasopisma otrzymany w ramach prenumeraty (1.1)

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prenumerata	prenumeraty
dopełniacz	prenumeraty	prenumerat
celownik	prenumeracie	prenumeratom
biernik	prenumeratę	prenumeraty
narzędnik	prenumeratą	prenumeratami
miejscownik	prenumeracie	prenumeratach
wołacz	prenumerato	prenumeraty

przykłady:

(1.1) Chciałbym wykupić prenumeratę tego czasopisma.

(1.2) Czemu jeszcze nie dostałem mojej prenumeraty?!

składnia:

(1.1) prenumerata na + B., prenumerata + D.

kolokacje:

(1.1) wykupić prenumeratę • roczna / miesięczna prenumerata

(1.2) otrzymywać/dostawać prenumeratę

synonimy:

(1.1) subskrypcja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prenumerator m, prenumeratorka ż, prenumerowanie n

czas. prenumerować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. prae' - „przed” + łac. numerare - „liczyć”

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) subscription
• duński: (1.1) abonnement n, subskruption w
• francuski: (1.1) abonnement m
• hiszpański: (1.1) abono m, suscripción ż
• łotewski: (1.1) abonements m
• niemiecki: (1.1) Abonnement n
• nowogrecki: (1.1) συνδρομή ż
• rosyjski: (1.1) подписка ż
• szwedzki: (1.1) prenumeration w
• węgierski: (1.1) előfizetés
• włoski: (1.1) abbonamento m

źródła: