kijanka

kijanka (język polski)

kijanki (1.1)

kijanka (1.2)

wymowa:

IPA: [ciˈjãnka], AS: [ḱii ̯ãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. prowadząca wodny tryb życia larwa płazów; zob. też kijanka w Wikipedii

(1.2) narzędzie w postaci kija, deszczułki lub drewnianej łopatki używane dawniej do prania w rzece lub jeziorze, a także do obijania lnu; zob. też kijanka do prania w Wikipedii

(1.3) mieszkanka miejscowości Kij

(1.4) mieszkanka miejscowości Kije

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kijanka	kijanki
dopełniacz	kijanki	kijanek
celownik	kijance	kijankom
biernik	kijankę	kijanki
narzędnik	kijanką	kijankami
miejscownik	kijance	kijankach
wołacz	kijanko	kijanki

przykłady:

(1.1) Ropuchy rozpoczynają swoje życie jako kijanki o ciele podobnym do ryby.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) larwa

(1.2) narzędzie

(1.3) mieszkanka

(1.4) mieszkanka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kij m, kijek m, kijaszek m

zdrobn. kijaneczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tadpole, polliwog, pollywog, purwiggy, porwigle, powlig; (1.2) paddle, washing paddle
• arabski: (1.1) شرغوف
• asturyjski: (1.1) renacuayu
• baskijski: (1.1) zapaburu, apaburu, txalburu
• czeski: (1.1) pulec m
• duński: (1.1) haletudse w
• fiński: (1.1) nuijapää
• francuski: (1.1) têtard
• hiszpański: (1.1) renacuajo m; (1.2) moza ż, pala ż
• koreański: (1.1) 올챙이 (olch'aengi)
• niemiecki: (1.1) Kaulquappe ż; (1.2) Bleuel m
• norweski (bokmål): (1.1) rumpetroll n
• nowogrecki: (1.1) γυρίνος m
• rosyjski: (1.1) головастик m
• słowacki: (1.1) žubrienka
• szwedzki: (1.1) grodyngel n
• turecki: (1.1) iribaş
• ukraiński: (1.1) пу́головок m; (1.2) пра́ник m
• wilamowski: (1.2) błouwuł m, błaojwuł m

źródła: