próbnik

próbnik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. przyrząd do pobierania próbek czegoś, np. kopaliny płynnej lub skały ze ściany otworu wiertniczego

(1.2) pot. zestaw próbek, np. kolorów, wzorów, faktur

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	próbnik	próbniki
dopełniacz	próbnika	próbników
celownik	próbnikowi	próbnikom
biernik	próbnik	próbniki
narzędnik	próbnikiem	próbnikami
miejscownik	próbniku	próbnikach
wołacz	próbniku	próbniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) próbnik kosmiczny • próbnik izolacji • próbnik napięcia

synonimy:

(1.2) wzornik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. próba ż, próbowanie n, próbka ż, probówka ż, próbówka ż

czas. próbować ndk., wypróbować dk.

przym. próbny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: