powaga

powaga (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈvaɡa], AS: [povaga] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zrównoważony, opanowany sposób bycia, nieuleganie emocjom

(1.2) znaczenie, ważność jakichś spraw lub wydarzeń

(1.3) autorytet, poważanie, prestiż

(1.4) osoba ciesząca się poważaniem, uznaniem, autorytetem

partykuła

(2.1) pot. …potwierdzająca, że coś jest zgodne z prawdą, z rzeczywistością

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	powaga	powagi
dopełniacz	powagi	powag
celownik	powadze	powagom
biernik	powagę	powagi
narzędnik	powagą	powagami
miejscownik	powadze	powagach
wołacz	powago	powagi

(2.1) nieodm.

przykłady:

(2.1) – Widziałeś UFO?! – Powaga, tak jak ciebie teraz widzę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zachować powagę

synonimy:

(2.1) poważnie, naprawdę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poważność ż, poważanie n, poważnienie n, spoważnienie n

czas. poważać ndk., poważnieć ndk., spoważnieć dk., poważnić dk.

przym. poważny, spoważniały

przysł. poważnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) seriousness, gravity; (1.2) authority, prestige; (2.1) seriously, one is serious
• esperanto: (1.1) seriozeco; (1.2) graveco; (1.3) aŭtoritato; (1.4) aŭtoritatulo
• kataloński: (1.1) serietat ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• tuvalu: (1.1) loto naunau
• ukraiński: (1.1) серйозність ż; (1.2) повага ż, авторитет m
• wilamowski: (1.1) powoga; (1.2) powoga; (1.3) powoga; (1.4) powoga

źródła: