porucha

porucha (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈruxa], AS: [poruχa]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp, przysz. od: wulg. poruchać

odmiana:

przykłady:

(1.1) Ten to se porucha w życiu. – Za dwóch!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: poruchać

źródła:

porucha (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) awaria

(1.2) zaburzenie

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	porucha	poruchy
dopełniacz	poruchy	poruch
celownik	poruše	poruchám
biernik	poruchu	poruchy
wołacz	porucho	poruchy
miejscownik	poruše	poruchách
narzędnik	poruchou	poruchami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

porucha (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) awaria

(1.2) zaburzenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) duševná porucha / psychická porucha → zaburzenie psychiczne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poruchovosť ż

przym. poruchový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: