pontyfikał

pontyfikał (język polski)

pontyfikał (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌpɔ̃ntɨˈfʲikaw], AS: [põntyfʹikau̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. księga liturgiczna używana przez katolickich biskupów; zob. też pontyfikał w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pontyfikał	pontyfikały
dopełniacz	pontyfikału	pontyfikałów
celownik	pontyfikałowi	pontyfikałom
biernik	pontyfikał	pontyfikały
narzędnik	pontyfikałem	pontyfikałami
miejscownik	pontyfikale	pontyfikałach
wołacz	pontyfikale	pontyfikały

przykłady:

(1.1) W pontyfikale z XVI w. znaleziono dokładny opis tego obrzędu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pontyfikał rzymski / rzymsko-niemiecki • Pontyfikał Erazma Ciołka • Pontyfikał Płocki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) księga

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pontifex mos, pontyfik mos, pontyfikalia lm nmos, pontyfikat mrz

przym. pontyfikalny

przysł. pontyfikalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. pontificale

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pontifical
• czeski: (1.1) pontifikál
• francuski: (1.1) pontifical
• łaciński: (1.1) pontificale
• niemiecki: (1.1) Pontifikale n
• słowacki: (1.1) pontifikál m
• włoski: (1.1) pontificale m, ponteficale m

źródła: