Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

pokrzywa

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

pokrzywa (język polski)

pokrzywa (1.2)
wymowa:
IPA[pɔˈkʃɨva], AS[pokšyva], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Urtica L.[1], rodzaj roślin z rodziny pokrzywowatych; zob. też pokrzywa w Wikipedii
(1.2) bot. jednoroczna roślina zielna lub bylina z rodzaju (1.1), o ząbkowatych liściach pokrytych parzącymi włoskami
(1.3) uczn. nauczyciel[2]
(1.4) gw. bot. jasnota biała[3]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Raz, gdy wpadłem w pokrzywy, miałem całe ręce pokryte bąblami.
(1.1) Słyszałem, że pokrzywa ma bardzo dużo zastosowań leczniczych.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) żiglawa; lud. koprzywa[4], żegawka[4]
(1.4) gw. (biała pokrzywa, głucha pokrzywa i martwa pokrzywa)[3]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rodzaj
(1.2) roślina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pokrzywnik mzw, pokrzywienie n, Pokrzywnica ż, Pokrzywnia ż, pokrzywowate nmos, pokrzywowce nmos, Pokrzywy nmos
zdrobn. pokrzywka ż
czas. pokrzywić ndk.
przym. pokrzywowy
związki frazeologiczne:
róży nic nie szkodzi, choć w pokrzywach stoipokrzywa czym najzieleńsza, tym najgorętsza
etymologia:
(1.2) st.pol. koprzywa[5] < prasł. *kopriva[6] lub prasł. *kropiva[7]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Urtica w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 229.
  3. 3,0 3,1 Elżbieta Rudnicka-Fira, Ludowe nazwy roślin leczniczych w gwarach byłego powiatu dąbrowsko-tarnowskiego, „Poradnik Językowy” nr 4/1979, s. 174.
  4. 4,0 4,1 Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 114.
  5. Kazimierz Nitsch, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów. Pszonak albo pszczonóg, „Język Polski” nr 7/1914, s. 209.
  6. T., Wyniki badań, „Poradnik Językowy” nr 6/1912, s. 91.
  7. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło pokrzywa w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.