poddasze

poddasze (język polski)

poddasze (1.1)

poddasze (1.1) mieszkalne

wymowa:

​, IPA: [pɔdˈːaʃɛ], AS: [po•daše], zjawiska fonetyczne: gemin.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bud. przestrzeń znajdująca się bezpośrednio pod stromym dachem, wykorzystywana jako strych lub do celów mieszkalnych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poddasze	poddasza
dopełniacz	poddasza	poddaszy
celownik	poddaszu	poddaszom
biernik	poddasze	poddasza
narzędnik	poddaszem	poddaszami
miejscownik	poddaszu	poddaszach
wołacz	poddasze	poddasza

przykłady:

(1.1) Urządziliśmy sobie dwa pokoiki na poddaszu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) poddasze mieszkalne / niemieszkalne • adaptacja poddasza • pokój / składzik na poddaszu

synonimy:

(1.1) facjatka, strych, mansarda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dach mrz

przym. poddaszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. pod + dachem

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) garret, loft, attic
• baskijski: (1.1) txapitula
• białoruski: (1.1) паддашша n
• czeski: (1.1) podkroví n
• esperanto: (1.1) subtegmento
• hiszpański: (1.1) buhardilla ż
• interlingua: (1.1) subtecto
• islandzki: (1.1) kvistur m
• niemiecki: (1.1) Dachgeschoss n
• rosyjski: (1.1) черда́к m
• słowacki: (1.1) podkrovie n
• szwedzki: (1.1) vind w, vindsrum n
• ukraiński: (1.1) горище n
• węgierski: (1.1) padlás
• włoski: (1.1) soffitta ż, solaio m

źródła: