Uwaga |
---|
pies przewodnik
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
pies przewodnik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲjɛs pʃɛˈvɔdʲɲik], AS: [pʹi ̯es pševodʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pies przewodnik psy przewodnicy dopełniacz psa przewodnika psów przewodników celownik psu przewodnikowi psom przewodnikom biernik psa przewodnika psy przewodników narzędnik psem przewodnikiem psami przewodnikami miejscownik psie przewodniku psie przewodniku wołacz psie przewodniku psy przewodnicy
- przykłady:
- (1.1) W Warszawie wchodzenie do obiektów publicznych z psami przewodnikami nie jest już większym problemem, ale w całej Polsce – tak. Liczymy, że wkrótce się to zmieni[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pies towarzyszący, pies asystujący
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. pies towarzyszący • pies opiekun • pies asystujący
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) guide dog, seeing eye dog
- duński: (1.1) førerhund w
- estoński: (1.1) juhtkoer
- fiński: (1.1) opaskoira
- francuski: (1.1) chien guide d'aveugle
- holenderski: (1.1) geleidehond
- islandzki: (1.1) blindrahundur
- japoński: (1.1) 盲導犬
- łotewski: (1.1) suns pavadonis m
- niemiecki: (1.1) Blindenführhund m, Blindenhund m
- norweski (bokmål): (1.1) førerhund m
- portugalski: (1.1) cão-guia
- rosyjski: (1.1) собака-поводырь
- szwedzki: (1.1) ledarhund w, blindhund w
- źródła: