pierze

pierze (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjɛʒɛ], AS: [pʹi ̯eže], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pióra i puch pokrywające ptaka

(1.2) pióra ptaków domowych, zwykle gęsi, służące do napychania poduszek, pierzyn itp.

(1.3) żart. włosy słabe, rzadkie

(1.4) daw. gw. więz. włosy

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp ter. od: prać

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pierze
dopełniacz	pierza
celownik	pierzu
biernik	pierze
narzędnik	pierzem
miejscownik	pierzu
wołacz	pierze

przykłady:

(1.2) Moja poduszka wypchana jest gęsim pierzem.

składnia:

kolokacje:

(1.2) drzeć / skubać pierze • wypchać pierzem

synonimy:

(1.4) selery

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. upierzenie n, opierzenie n, pierzyna ż, pióro n, pierzynka ż

przym. pierzasty

przysł. pierzasto

czas. opierzyć

związki frazeologiczne:

ni z pierza, ni z mięsa • obrosnąć w pierze • ptaka po pierzu, wilka po sierści, a z mowy człowieka poznasz

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) пер'е n; (1.2) пер'е n
• maya: (1.1) k’u’uk’um
• ukraiński: (1.1) пір'я ż
• wilamowski: (1.1) fadyn ż; (1.2) fadyn ż

źródła: