paleobotanika

paleobotanika (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpalɛɔbɔˈtãɲika], AS: [paleobotãńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. na 3 syl.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. nauka o roślinach kopalnych; zob. też paleobotanika w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	paleobotanika	paleobotaniki
dopełniacz	paleobotaniki	paleobotanik
celownik	paleobotanice	paleobotanikom
biernik	paleobotanikę	paleobotaniki
narzędnik	paleobotaniką	paleobotanikami
miejscownik	paleobotanice	paleobotanikach
wołacz	paleobotaniko	paleobotaniki

przykłady:

(1.1) Badania prowadzone w Zakładzie Paleobotaniki obejmują historię rozwoju flory i przemiany szaty roślinnej w oparciu o metodę analizy pyłkowej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) katedra / zakład paleobotaniki

synonimy:

(1.1) paleofitologia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) paleontologia, botanika

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paleobotanik m

przym. paleobotaniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) paleobotany
• baskijski: (1.1) paleobotanika
• białoruski: (1.1) палеабатаніка ż
• francuski: (1.1) paléobotanique ż
• hiszpański: (1.1) paleobotánica ż
• niemiecki: (1.1) Paläobotanik ż
• rosyjski: (1.1) палеоботаника ż
• ukraiński: (1.1) палеоботаніка ż

źródła:

paleobotanika (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) paleobotanika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: