przemiana

przemiana (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɛ̃ˈmʲjãna], AS: [pšẽmʹi ̯ãna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przejście w stan inny niż poprzedni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przemiana	przemiany
dopełniacz	przemiany	przemian
celownik	przemianie	przemianom
biernik	przemianę	przemiany
narzędnik	przemianą	przemianami
miejscownik	przemianie	przemianach
wołacz	przemiano	przemiany

przykłady:

(1.1) Przemianę wewnętrzną bohatera możemy zobaczyć w literaturze romantycznej.

składnia:

(1.1) przemiana + D. + w B.

kolokacje:

(1.1) cudowna / magiczna / tajemnicza przemiana • przemiana materii • przemiana pokoleń

synonimy:

(1.1) metamorfoza, odmiana

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. przemieniać ndk., przemienić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. przemienić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) transition, transformation, metamorphosis, conversion, change, changeover, turn, alteration, transmutation, transmogrification, transfiguration, przemiana materii: metabolism
• esperanto: (1.1) metamorfozo
• hiszpański: (1.1) transformación ż, cambio m
• nowogrecki: (1.1) μεταμόρφωση ż (metamórfosi), μετατροπή ż, μεταβολή ż (metavolí)
• rosyjski: (1.1) обмен m (obmen)
• ukraiński: (1.1) перехід m (perehìd), перетворення n (peretvorennâ)
• włoski: (1.1) cambiamento m, mutamento m, trasformazione ż, metamorfosi ż

źródła: