pór

pór (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) D. lm od: pora

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

pór (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) por

(1.2) bot. por

(1.3) kulin. por

(1.4) anat. por

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pór	póry
dopełniacz	póru	pórů
celownik	póru	pórům
biernik	pór	póry
wołacz	póre	póry
miejscownik	póru	pórech
narzędnik	pórem	póry

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) pórek

(1.3) pórek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pórek

przym. pórový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pór (język dolnołużycki)

pór (1.1) crjejow

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) para (dwie rzeczy)

liczebnik nieokreślony

(2.1) parę

odmiana:

(2.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

(2.1) pór + D.

kolokacje:

(2.1) pór lět/djnow

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: