Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

ork

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: Orkörk

ork (język polski)

ork (1.1)
wymowa:
IPA[ɔrk], AS[ork]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskoosobowy

(1.1) fant. rosły człekokształtny potwór z zieloną skórą[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Za goblinami szli orkowie, a za orkami cała chmara innych obrzydliwych stworów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) potwór
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. orczy, orkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. orcus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło ork w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło ork w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

ork (język czeski)

ork (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) liter. fant. ork
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ork (język słowacki)

ork (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) liter. fant. ork[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło ork w: Ortograficko-gramatický slovník. A – Ž [Słownik ortograficzno-gramatyczny. A – Ž.], gł. red. M. Sokolová i A. Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, 2016.

ork (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) siła[1]
odmiana:
(1.1) en ork, orken; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. orka
przym. orkeslös
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 349.

ork (język węgierski)

ork (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) liter. fant. ork
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: