Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

orant

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

orant (język polski)

orant (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈɔrãnt], AS: [orãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) szt. rel. kanoniczne przedstawienie modlącej się postaci męskiej ze wzniesionymi, rozłożonymi rękami; zob. też orant w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikorantoranci
dopełniaczorantaorantów
celownikorantowiorantom
biernikorantaorantów
narzędnikorantemorantami
miejscownikorancieorantach
wołaczorancieoranci
depr. M. i W. lm: (te) oranty
przykłady:
(1.1) Na fresku widniał orant z wzniesionymi do góry rękami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oracja ż
forma żeńska orantka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. oro
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=orant&oldid=26104”