okoniokształtny

okoniokształtny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔkɔ̃ɲɔˈkʃtawtnɨ], AS: [okõńokštau̯tny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) icht. taki, który ma kształt okonia, przypominający kształtem okonia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	okoniokształtny		okoniokształtna	okoniokształtne	okoniokształtni	okoniokształtne
dopełniacz	okoniokształtnego		okoniokształtnej	okoniokształtnego	okoniokształtnych
celownik	okoniokształtnemu		okoniokształtnej	okoniokształtnemu	okoniokształtnym
biernik	okoniokształtnego	okoniokształtny	okoniokształtną	okoniokształtne	okoniokształtnych	okoniokształtne
narzędnik	okoniokształtnym		okoniokształtną	okoniokształtnym	okoniokształtnymi
miejscownik	okoniokształtnym		okoniokształtnej	okoniokształtnym	okoniokształtnych
wołacz	okoniokształtny		okoniokształtna	okoniokształtne	okoniokształtni	okoniokształtne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Węgorzyca to gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny węgorzycowatych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. okoń mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. okoń + -o- + kształtny

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: