oficjum

oficjum (język polski)

oficjum (1.2)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: ofi•cjum

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) daw. rel. urząd kościelny

(1.2) rel. obowiązkowa modlitwa liturgiczna odmawiana przez duchownych i osoby konsekrowane

(1.3) hist. średniowieczne widowisko religijne

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oficjum	oficja
dopełniacz	oficjum	oficjów
celownik	oficjum	oficjom
biernik	oficjum	oficja
narzędnik	oficjum	oficjami
miejscownik	oficjum	oficjach
wołacz	oficjum	oficja

przykłady:

(1.2) Po odmówieniu oficjum mnisi wrócili do pracy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Święte Oficjum

synonimy:

(1.2) brewiarz, Liturgia godzin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. officium

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) office
• łaciński: (1.1) officium n
• włoski: (1.1) ufficio m; (1.2) ufficio m, uffizio m

źródła: