odręczny

odręczny (język polski)

odręczne (1.1) pismo

wymowa:

IPA: [ɔdˈrɛ̃n͇ʧ̑nɨ], AS: [odrẽṇčny], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wykonany ręcznie

(1.2) napisany własnoręcznie

(1.3) wykonany od razu, bez przygotowania

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	odręczny		odręczna	odręczne	odręczni	odręczne
dopełniacz	odręcznego		odręcznej	odręcznego	odręcznych
celownik	odręcznemu		odręcznej	odręcznemu	odręcznym
biernik	odręcznego	odręczny	odręczną	odręczne	odręcznych	odręczne
narzędnik	odręcznym		odręczną	odręcznym	odręcznymi
miejscownik	odręcznym		odręcznej	odręcznym	odręcznych
wołacz	odręczny		odręczna	odręczne	odręczni	odręczne

przykłady:

(1.3) „Cibasol tylko na recepty lekarskie” – ogłaszała Naczelna Izba Aptekarska; „Tu sprzedaż odręczna”.

składnia:

kolokacje:

(1.2) odręczny list

(1.3) odręczna pożyczka

synonimy:

(1.1-2) ręczny

(1.3) natychmiastowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. odręcznie, od ręki

rzecz. ręka ż, rękawica ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) a mano; (1.2) manuscrito; (1.3) rápido, al punto, inmediato

źródła: