odplamiacz

odplamiacz (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔtˈplãmʲjaʧ̑], AS: [otplãmʹi ̯ač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hand. środek chemiczny służący do wywabiania plam

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odplamiacz	odplamiacze
dopełniacz	odplamiacza	odplamiaczy / rzad. odplamiaczów
celownik	odplamiaczowi	odplamiaczom
biernik	odplamiacz	odplamiacze
narzędnik	odplamiaczem	odplamiaczami
miejscownik	odplamiaczu	odplamiaczach
wołacz	odplamiaczu	odplamiacze

przykłady:

(1.1) Jeśli plama po wysuszeniu jest widoczna, można użyć odplamiacza. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. odplamiać ndk., odplamić dk.

rzecz. plama ż, plamienie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stain remover
• hiszpański: (1.1) quitamanchas m

źródła: