odbitka

odbitka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zapis graficzny otrzymany określoną metodą techniczną, np. odciskową, drukarską, fotochemiczną

(1.2) jęz. wyraz albo wyrażenie utworzone na wzór obcego

(1.3) liter. jedna albo dwie nieakcentowane sylaby na początku wersu przed pierwszą sylabą akcentowaną

(1.4) muz. pojedyncza lub kilka nut na początku utworu czy jego części, umieszczona przed pierwszą kreską taktową

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odbitka	odbitki
dopełniacz	odbitki	odbitek
celownik	odbitce	odbitkom
biernik	odbitkę	odbitki
narzędnik	odbitką	odbitkami
miejscownik	odbitce	odbitkach
wołacz	odbitko	odbitki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) odbitka kserograficzna • odbitka stykowa • odbitka szczotkowa

synonimy:

(1.1) kopia, ksero, xero, reprodukcja

(1.2) kalka

(1.3) anakruza, przedtakt

(1.4) przedtakt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) odcisk, światłokopia

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odbicie n, odbijacz mrz, odbijanie n

czas. odbijać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) print, ectype, rubbing
• kaszubski: (1.1) òdbitka ż, odcësk m, odcygniãcé n, oddrëkòwanié n

źródła: