ochotniczy

ochotniczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔxɔtʲˈɲiʧ̑ɨ], AS: [oχotʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) właściwy ochotnikowi, dotyczący ochotnika, składający się z ochotników

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ochotniczy		ochotnicza	ochotnicze	ochotniczy	ochotnicze
dopełniacz	ochotniczego		ochotniczej	ochotniczego	ochotniczych
celownik	ochotniczemu		ochotniczej	ochotniczemu	ochotniczym
biernik	ochotniczego	ochotniczy	ochotniczą	ochotnicze	ochotniczych	ochotnicze
narzędnik	ochotniczym		ochotniczą	ochotniczym	ochotniczymi
miejscownik	ochotniczym		ochotniczej	ochotniczym	ochotniczych
wołacz	ochotniczy		ochotnicza	ochotnicze	ochotniczy	ochotnicze

przykłady:

(1.1) Organizowano również ochotnicze pułki rezerwowe o numerach od 301 wzwyż oraz pułki ochotnicze Armii Ochotniczej o numerach od 201 wzwyż.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ochotnicza straż pożarna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) dobrowolny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ochota ż, ochotnik m, ochotniczka ż

przym. ochoczy, ochotny

przysł. ochotniczo, ochoczo, ochotnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) voluntary
• białoruski: (1.1) добраахвотніцкі, дабравольніцкі
• rosyjski: (1.1) добровольческий

źródła: