obczyzna

obczyzna (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kraje poza ojczyzną

(1.2) przest. cudzoziemszczyzna

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obczyzna	obczyzny
dopełniacz	obczyzny	obczyzn
celownik	obczyźnie	obczyznom
biernik	obczyznę	obczyzny
narzędnik	obczyzną	obczyznami
miejscownik	obczyźnie	obczyznach
wołacz	obczyzno	obczyzny

przykłady:

(1.1) Czy kto się modlić będzie na mym grobie / I kto zapłacze, / Gdy na obczyźnie dni skończę tułacze?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zagranica

antonimy:

(1.1) ojczyzna

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. obcy

rzecz. obca ż, obcość ż, obcy mos

przysł. obco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) overseas, abroad
• hiszpański: (1.1) el extranjero m
• nowogrecki: (1.1) ξενιτιά ż, αλλοδαπή ż, ξένα n lm

źródła: