obcinacz

obcinacz (język polski)

obcinacze (1.1)

obcinacz (1.1)

obcinacz (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔpʲˈʨ̑ĩnaʧ̑], AS: [opʹćĩnač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) narzędzie do obcinania (różnego typu)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obcinacz	obcinacze
dopełniacz	obcinacza	obcinaczy
celownik	obcinaczowi	obcinaczom
biernik	obcinacz	obcinacze
narzędnik	obcinaczem	obcinaczami
miejscownik	obcinaczu	obcinaczach
wołacz	obcinaczu	obcinacze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) obcinacz do paznokci / do przewodów / do drutu

synonimy:

(1.1) obcinaczka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obcinaczka m, obcinanie n, obcięcie n, cięcie n, obcinka ż

czas. obcinać ndk., obciąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cutter
• rosyjski: (1.1) кусачки lm

źródła: