| Uwaga |
|---|
nocnik
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
nocnik (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) naczynie do wypróżniania się, używane zwłaszcza przez małe dzieci[1]; zob. też nocnik w Wikipedii
- (1.2) daw. pot. nocleg[2]
- (1.3) daw. nocowanie koni na pastwisku[3]
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nocnik nocniki dopełniacz nocnika nocników celownik nocnikowi nocnikom biernik nocnik nocniki narzędnik nocnikiem nocnikami miejscownik nocniku nocnikach wołacz nocniku nocniki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) przest. urynał; gw. (Śląsk Cieszyński) noczniok, gw. (Górny Śląsk) topek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nocny mrz, nocka ż, noc ż, nocowanie n, zanocowanie n, przenocowanie n
- czas. nocować ndk., zanocować dk., przenocować dk.
- przym. nocny, nocnikowy
- przysł. nocą
- związki frazeologiczne:
- obudzić się z ręką w nocniku
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) potty, chamber pot, pot, urinal, chamber, jerry
- baskijski: (1.1) pixontzi, txizontzi
- czeski: (1.1) nočník m
- francuski: (1.1) goguenot, gogues, pot de chambre, jules m, vase de nuit
- hiszpański: (1.1) orinal m
- kaszubski: (1.1) dojinka ż, żart. wodny zégark m
- macedoński: (1.1) нокшир m
- niemiecki: (1.1) Töpfchen n
- włoski: (1.1) vaso da notte m, orinale m, pitale m
- źródła:
- ↑ Hasło nocnik w: SJP.pl.
- ↑ Jan Rozwadowski, O zjawiskach i rozwoju języka, „Język Polski” nr 9/1913, s. 252.
- ↑
Hasło nocnik w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło Nocnik w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. III, Warszawa 1900–1927, s. 401.