nieuchronny

nieuchronny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛ^wuxˈrɔ̃nːɨ], AS: [ńe^u̯uχrõ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza ł • akc. pob.• gemin. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, przed którym nie da się uciec, uchronić; któremu nie da się zapobiec, powstrzymać

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nieuchronny		nieuchronna	nieuchronne	nieuchronni	nieuchronne
dopełniacz	nieuchronnego		nieuchronnej	nieuchronnego	nieuchronnych
celownik	nieuchronnemu		nieuchronnej	nieuchronnemu	nieuchronnym
biernik	nieuchronnego	nieuchronny	nieuchronną	nieuchronne	nieuchronnych	nieuchronne
narzędnik	nieuchronnym		nieuchronną	nieuchronnym	nieuchronnymi
miejscownik	nieuchronnym		nieuchronnej	nieuchronnym	nieuchronnych
wołacz	nieuchronny		nieuchronna	nieuchronne	nieuchronni	nieuchronne

przykłady:

(1.1) To przecież Armia Czerwona - mówiłem sobie - ratuje świat przed hitlerowskim barbarzyństwem, a mnie osobiście przed nieuchronną zagładą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nieuchronny los; nieuchronna wojna / śmierć /klęska

synonimy:

(1.1) nieunikniony, konieczny, nieodwołalny, bezwzględny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. nieuchronnie

rzecz. nieuchronność

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) unavoidable
• rosyjski: (1.1) неизбежный
• sanskryt: (1.1) अवश्य

źródła: