nieszczęsny

nieszczęsny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego napotkało nieszczęście, pokrzywdzony przez los

(1.2) przynoszący same straty albo przykrości

(1.3) wzbudzający i współczucie, i lekceważenie jednocześnie

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nieszczęsny		nieszczęsna	nieszczęsne	nieszczęśni	nieszczęsne
dopełniacz	nieszczęsnego		nieszczęsnej	nieszczęsnego	nieszczęsnych
celownik	nieszczęsnemu		nieszczęsnej	nieszczęsnemu	nieszczęsnym
biernik	nieszczęsnego	nieszczęsny	nieszczęsną	nieszczęsne	nieszczęsnych	nieszczęsne
narzędnik	nieszczęsnym		nieszczęsną	nieszczęsnym	nieszczęsnymi
miejscownik	nieszczęsnym		nieszczęsnej	nieszczęsnym	nieszczęsnych
wołacz	nieszczęsny		nieszczęsna	nieszczęsne	nieszczęśni	nieszczęsne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) nieszczęsny człowiek

(1.2) nieszczęsny pomysł

synonimy:

(1.1) nieszczęśliwy

(1.2) fatalny, feralny, niefortunny, pechowy, zgubny

(1.3) godny politowania, żałosny

antonimy:

(1.1) szczęśliwy

(1.2) szczęśliwy, udany

(1.3) wspaniały

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nieszczęśnik mos, nieszczęsność ż, nieszczęście n, unieszczęśliwienie n

przym. nieszczęśliwy

przysł. nieszczęśliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wretched, unblessed, unblest; (1.2) fateful, ill-fated, luckless; (1.3) abject, miserable
• niemiecki: (1.1) unglücklich; (1.2) unglückselig

źródła: