niespokojny

niespokojny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛspɔˈkɔjnɨ], AS: [ńespokoi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący ciągle w ruchu

(1.2) pełen niepokoju, lęku, zaniepokojony

(1.3) nerwowy

(1.4) o czasach, okolicznościach: trudny, zmienny

(1.5) o morzu: wzburzone

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	niespokojny		niespokojna	niespokojne	niespokojni	niespokojne
dopełniacz	niespokojnego		niespokojnej	niespokojnego	niespokojnych
celownik	niespokojnemu		niespokojnej	niespokojnemu	niespokojnym
biernik	niespokojnego	niespokojny	niespokojną	niespokojne	niespokojnych	niespokojne
narzędnik	niespokojnym		niespokojną	niespokojnym	niespokojnymi
miejscownik	niespokojnym		niespokojnej	niespokojnym	niespokojnych
wołacz	niespokojny		niespokojna	niespokojne	niespokojni	niespokojne

przykłady:

składnia:

(1.2) niespokojny o D.

kolokacje:

synonimy:

(1.2) zaniepokojony

antonimy:

spokojny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. niespokojnie

rzecz. niespokojność ż, niepokój

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) anxious, uneasy; (1.3) restless, nervous; (1.4) turbulent
• esperanto: (1.2) maltrankvila
• hiszpański: (1.1) nervioso, o wzroku: travieso; (1.3) intranquilo; (1.4) intranquilo; (1.5) inquieto
• japoński: (1.5) 荒い
• kataloński: (1.2) ansiós
• niemiecki: (1.1) wirr, fahrig; (1.2) beunruhigt, besorgt; (1.3) ruhelos; (1.4) unruhig, stürmisch

źródła: