nakaz

nakaz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnakas], AS: [nakas], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) norma działania

(1.2) polecenie, któremu powinno się podporządkować

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nakaz	nakazy
dopełniacz	nakazu	nakazów
celownik	nakazowi	nakazom
biernik	nakaz	nakazy
narzędnik	nakazem	nakazami
miejscownik	nakazie	nakazach
wołacz	nakazie	nakazy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nakazywanie n, nakazanie n

czas. nakazywać ndk., nakazać dk.

przym. nakazowy

przysł. nakazowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nakazać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dictate, imperative
• arabski: (1.1) أمر, إلزامي, أمري
• bułgarski: (1.2) заповед ż
• chorwacki: (1.2) zapovijed ż
• duński: (1.2) påbud n
• esperanto: (1.2) ordono
• estoński: (1.1) määrus
• hiszpański: (1.1) precepto m, dictado m; (1.2) orden ż, mandato m
• kaszubski: (1.1) nôkôz m
• kazachski: (1.2) жарлық
• łaciński: (1.2) praeceptum n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) ordem, comando
• rumuński: (1.2) poruncă ż
• ukraiński: (1.2) наказ m
• włoski: (1.1) ingiunzione ż

źródła: