mizofonia

mizofonia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmʲizɔˈfɔ̃ɲa], AS: [mʹizofõńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. psych. nadwrażliwość na dźwięki objawiająca się złością i lękiem; zob. też mizofonia w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	mizofonia
dopełniacz	mizofonii
celownik	mizofonii
biernik	mizofonię
narzędnik	mizofonią
miejscownik	mizofonii
wołacz	mizofonio

przykłady:

(1.1) Brytyjscy badacze dowiedli, że mózgi osób cierpiących na mizofonię wytwarzają nadmierną reakcję emocjonalną na niektóre dźwięki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) SSSS

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) dolegliwość

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μῖσος (mîsos) → nienawiść + gr. φωνή (phōnḗ) → dźwięk

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) misophonia
• arabski: (1.1) ميسوفونيا ż
• chiński standardowy: (1.1) 恐音症 (kǒngyīnzhèng)
• czeski: (1.1) misophonie ż
• esperanto: (1.1) misofonio
• fiński: (1.1) misofonia
• francuski: (1.1) misophonie ż
• hebrajski: (1.1) מיסופוניה
• hiszpański: (1.1) misofonia ż
• holenderski: (1.1) misofonie ż
• japoński: (1.1) ミソフォニア (misofonia)
• niemiecki: (1.1) Misophonie ż
• perski: (1.1) صدابیزاری
• rosyjski: (1.1) мисофония ż
• szwedzki: (1.1) misofoni w
• ukraiński: (1.1) мізофонія ż

źródła: