Uwaga |
---|
mirt
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
mirt (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Myrtus[1], krzew wiecznie zielony, o wonnych liściach i białych kwiatach, będący symbolem dziewictwa; zob. też mirt w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mirt mirty dopełniacz mirtu mirtów celownik mirtowi mirtom biernik mirt mirty narzędnik mirtem mirtami miejscownik mircie mirtach wołacz mircie mirty
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) krzew
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- przysłowie: gdzie się mirt darzy, tam dziewki starzy[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) myrtle
- białoruski: (1.1) мірт m
- czeski: (1.1) myrta ż
- esperanto: (1.1) mirto
- hiszpański: (1.1) mirto m, arrayán m
- łaciński: (1.1) myrtus ż
- niemiecki: (1.1) Myrte ż
- nowogrecki: (1.1) μύρτος ż
- rosyjski: (1.1) мирт m
- słowacki: (1.1) myrta ż
- starogrecki: (1.1) μύρτος ż
- ukraiński: (1.1) мирт m
- źródła:
mirt (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) mirt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mirt (język łotewski)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) umierać
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: